کارلو گولدونی

|     کارلو گولدونی در ۲۵ فوریه سال ۱۷۰۷ در ونیز به دنیا آمد. گولدونی فرزند مارگریتا و جولیو گولدونی بود. او از کودکی به تئاتر و کمدین‌ها علاقه داشت. او در ۱۷۲۳ به مدرسه‌ای در پاویا رفت که با مقررات سختگیرانه مذهبی و رهبانی اداره می‌شد. گولدونی که در این سال‌ها نوشتن را آغاز کرده بود، دو سال بعد از وارد شدن به این مدرسه، هجویه‌ای نوشت که در آن به استهزای دختران پاویا پرداخته بود. او به دلیل نوشتن این هجویه از مدرسه اخراج و مجبور شد شهر را ترک کند. به اودینه رفت و در آنجا به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت و سرانجام در مودنا فارغ‌التحصیل شد. گولدونی سرانجام به ونیز برگشت و به تئاتر رو آورد و به نوشتن نمایشنامه پرداخت. در ۱۷۳۱ پدرش از دنیا رفت. او در 1732 به میلان و سپس به ورونا رفت. در ورونا به کمک جوزپه ایمر به عنوان نویسندۀ کمدی به کار پرداخت و با همسر آینده‌اش نیکولتا کونیو آشنا شد و پس از ازدواج به ونیز بازگشت. در ونیز به کار تئاتر ادامه داد و اصطلاحاً به کمدی مهارت (کمدیا دلارته) پرداخت. گولدونی که بسیار پرکار بود، با آثارش خشم سنت‌گرایان را برانگیخت و انتقادهای تند و تیز آنان را متوجه خود کرد. سرانجام در سال 1762 رنجیده‌خاطر از مجادلات تئوریک و قدرناشناسی مردم به پاریس رفت و تا پاین عمر همان‌جا ماند. گولدونی در سال 1793 در فقر و تنگدستی در پاریس درگذشت.